χοπάρτειος

-α, -ο, Ν

φρ. «χοπάρτεια άρθρωση»

ανατ. η εγκάρσια διάρθωση τού ταρσού.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην Ελληνική ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. Choparťs (joint), από το όν. τού Γάλλου χειρουργού F. Chopart + joint «άρθρωση»].